9,940 Kilometer per uur

Na het barre weer tijdens de marathon van Eindhoven een week geleden (zie o.a. het verslag van Daniëlle), volgde ik de afgelopen week met meer dan gemiddelde belangstelling de weersvoorspellingen voor zondag 20 oktober, de dag van ‘mijn’ halve marathon door Amsterdam-Zuid, -Zuid-Oost, -Oost en -Centrum. Gaandeweg de week werden de voorspellingen steeds beter (minder regen, minder wind); het enige minpuntje was de langzame stijging van de temperatuur. En zo liep ik gistermiddag bij een waterig zonnetje en een temperatuur van ca. 18 graden met zo’n 14.000 anderen voor de tweede keer in mijn leven 21 kilometer en 97,5 meter, achterelkaar door wel te verstaan. De eerste keer was meer dan 35 jaar geleden, toen ik nog redelijk fanatiek atletiek beoefende en me in een onbewaakt moment voor de (halve) Midwintermarathon in Apeldoorn inschreef. Ik kan me nog iets herinneren van een prachtig parcours door de bossen en een eindtijd die boven de twee uur lag. Maar dat is dan ook alles.

Van gisteren staan me nu de redelijk makkelijke eerste 10 kilometer nog bij en de aanzienlijk moeilijkere tweede 10 kilometer plus een beetje. Dat wordt ook netjes bevestigd door de tijdwaarneming onderweg: de eerste 5 kilometer gingen onder de 29 minuten; in het derde kwart zat ik daar al anderhalve minuut boven en het vierde ging nog iets minder.

Liep ik vier weken geleden de Dam-tot-Damloop nog met een gemiddelde van ‘ruim’ 10 kilometer per uur, nu heb ik dat net niet kunnen realiseren.

Ik heb echter de smaak van het lopen te pakken en dus over weer vier weken de volgende uitdaging: de Zevenheuvelenloop in Nijmegen. Dan overigens samen met m’n schoonzuster.